4 Haziran 2015 Perşembe

Jukumuz ile “Love Live!” arasında benzerlik

Geçen pazartesi günün derste öğrencilerimle daha fazla güvenilir birliğimizi doğruladık.
Yanımda kalan iki erkek öğrencilerimden, başka öğrencilerime daha az ilişkin biri bile bir daha öğrencimle benimle aynı duygunu birden ifade etti.
Hepimizin aynı duyguyla çıkanlarının döndüğünü dilediğimiz belli oldu.

Aslında geçen cumartesi günü ve pazar günü ikisiyle derste ben “Love Live!” adlı bir animasyon filminden bahsettim.
Gerçekten ben o filmi hakkında hiç bilmedim.
O halde onu seven bir öğrencim tekrar tekrar bana ondan bahsetti.
O yüzden ben onu izlemeye karar verdim.
Ama şimdi vaktim fazla yok.
O zaman üç ay arasında yayınlanmış birinci sezonu televizyon dizisini otuz dakikaya kısaltılmış bir filmini bulup izledim.

Aşağıda benim izlediğim filmi. Sadece Japonca....
Daha aşağıda “Love Live!” hakkında İngilizce’de açıklayan bir filmi.


30分でわかる!これまでのラブライブ!TVアニメ1期Ver. - YouTube



“Love Live! School Idol Project” Project Trailer (Official) - YouTube


İzleyince ben şaşırdım.
Çünkü bu hikâyesi jukumuzdaki bizim durumumuza benzer.
Yani hikâyesi içinde ”OKUL İDOL PROJESİ” başlayan kızlar yalnız olarak başlamış, üye sayısının artmadığı sıkıntı zamanı dayanarak geçirmiş, üye olacak kızlar ise öncelikle üye olmak istemediği gibi isteğini gizlemiş.
Ayrıca üye olunca çoğu başka kızları tarafından davet edilmiş....
Geçen cumartesi günü ve pazar günü bunları konuştuğumda bunu seven bir öğrencimin ciddi olarak düşündüğünü hissettim.
O zaten “Benim sevdiğim kızların görüntüsü değil.” diyordu.
Ama diğer birinin içi bizim için fazla belli değildi.
O halde geçen pazartesi günü o buraya gelir gelmez öncelikle çıkanlarından biri hakkında söylemeye başladı.
İşte hepimizin aynı duyguyla çıkanlarının döndüğünü dilediğimiz belli oldu.
Ne kadar sevindim ya!?


Resim: 「【ラブライブ!】第3話 感想 この作品にハマるきっかけとなった個人的神回!!」の画像 : あにこ便



Resim: 『ラブライブ! 第4話 「まきりんぱな」(再放送枠)』 - ひろしのアニオタ日記



Resim: 早い遅さの作り方「ラブライブ!」第8話(1) | あびそぺらじっく & ラブライブ in ~春の美しく真っ白なアミューズメント~ ラブライブ!第8話「やりたいことは」感想


Fakat buna karşı, ne yazık ki, bence neşesiz üzgün sonuç bile tahmin ediyorum.
Çünkü benim tecrübelerime dayanarsam yanımdan çıkan öğrencilerimin çoğu beni unutmuş, yani hem benimle tecrübeleri hem de benim karakterimi unutmuş.
İkisi bana “Sizin konuştuğunuz gibi konuşan birini hiç tanımadık.” diye konuşuyor.
Nedeni gösteriyor düşünüyorum.
Tabii ki beni unutan çıkanlar dönmeyecek.

Ama yanımda kalanlar ana üyemiz olacak.
Bana göre önceki buralar sadece ayaktakım oldu.
Önce öğrencilerimle ebeveynlerinden kimse jukumuzun özelliğimizin önemiyle ağırlığını fark etmedi.
Tekrar dönenler artık ayaktakımdan biri olmaz.
Çünkü onlar benimle kalanların sürekli ümitli dayandığımızı baktığından sonra, yani özelliğimizin önemiyle ağırlığını baktığından sonra, kendi iradesiyle tekrar üyemize katılmışlar.
Yani bir problemine karşı başarmak tecrübe sayesinde benim için gerçek öğrencilerimle ebeveynlerimi ve gerçek Awaya-Juku'yu görmek zamanım gelmiş!

Ondan sonra ne var?
Gerçekten on dokuzuncu yüzyıl ya da daha önce Japonya'daki jukuların olmuş gibi burası da sadece özel eğitim kurumu değil aynı zamanda araştırma merkezi olacak düşünüyorum.
Bu konu birgün yazacağım.

Dipnot olarak:
Son günlerde, yani geçen pazartesi gününden sonra, daha fazla ümitli bir olay oldu.
Ben ders yoksa da sosyal ağlarla öğrencilerimle konuşuyorum da bir öğrencime şimdiki zorluğumuz gerçek güven ilişkimizi kurmak için gerekli konuştum.
Yani “güven ilişkisi” adlı sahte gibi kaplama gibi hafif ilişkilerinden mezun olup gerçek güven ilişkimize girmek için gerekli konuştum.
İşte biz o girişine ulaştık!
Kimin söylediğini bilmiyorum da “Zorluk aynı zamanda fırsat olur.”

Referans için:

Hiç yorum yok: